* در تشخیص ها، در گزینش اشخاص و در گزینش مسئولان، باید خدا را در نظر بگیرید، گزینش باید گزینش هوشمندانه، عالمانه و دقیق باشد.
* افراط و تفریط در کار نباشد، نه آنچنان سهل انگاری که بافت دستگاههای مهم و حساس به کلی جهت گیری هایش را رها کند و نه آنچنان سخت گیریهای نادرست و تفریط که به اندک بهانه ای افراد را پشت در بگذاریم.
* در گزینش افراد ملاحظه کنید، کسانی باشند که این خصوصیات را رعایت کنند، هم جهات اسلامی هم جهات انقلابی، هم جهات ارزشی تا کار واقعاً چنان که باید و شاید پیش برود. به مدیران توصیه میکنم که به گزینش به چشم رقیب و مانع نگاه نکنند به چشم بازو، وسیله کار، چشم بیننده و گوش شنونده در پیدا کردن آدم های کارآمد نگاه کنند، مدیر باید وجود گزینش را یک فوز عظیم بداند.
* آن روزگاری که افراد به خاطر برخی از ملاحظات فکری و سلیقه ای و عاطفی، نیروهای خودشان را استخدام می کردند، گذشته است. امروز، روزی است که همه بایستی از سلایق و انگیزههای شخصی عبور کنند و هرچه را هم که در گذشته بوده، پشت سرشان بریزند و از آن عبور کنند و انشاءالله زمینه یک همکاری عمومی را فراهم سازند.
* هم رد کردن آن صالح، هم پذیرفتن آدم ناصالح، هر دو بد و هر دو خلاف است.
* توجه کنید که گزینش را یک وسیله ای برای طرد، دور ریختن عناصر، مانع گذاشتن سر راه آدمهای حسابی که میخواهند بیایند کار کنند، قرار ندهید. سعی کنید گزینش را پالایش نیروهای انسانی و زبده گزینی قرار دهید.
* در گزینش، سختگیری‌های بی جا، مانع‌تراشی‌های بی جا، اشکال دارد.
* در سطوح بالا، آن نیروی مؤمن و با اخلاص را جستجو کنید.
* در بین کسانی که توانایی کار را دارند، دنبال عنصر تقوی و تعهّد و اخلاص بگردید و او را در رأس کار بگذارید.
* گزینش کار بسیار مهمی است، گزینش مثل صراط است همان صراطی که شنیده‌اید اینجاست، آنکه از مو باریک‌تر و از شمشیر تیزتر و هر طرفش هم بیفتی جهنم است ـ همینجاست.
* معتقدیم که گزینش برای دستگاههای دولتی و نهادها و همه دستگاههای عامل که از نیروی انسانی استفاده می‌کنند. مثل آب خوردن، لازم و واجب است.
* گزینش‌ها تقویت بشوند، منتها تقویت گزینش‌ها از دو نظر است، هم تقویت موضع اداری و سیاسی و هم تقویت باطن انسانی و عارفانه و دقّت و توجه لازم.
* یک چنین کاری است گزینش که هم هدفش خیلی بالاست و هم وسیله‌ها اینقدر حساس هستند. باید دقیق باشید.